Skip to main content

Παρέμβαση Γ. Κομνηνού: Γιατί η προσωπική διαφορά και η κατάργηση των δώρων αποτελούν διαχρονική αδικία

Του Γεώργιου Κομνηνού Τομεάρχη Πολιτισμού και Πολιτευτή Α’ Θεσσαλονίκης με την Ελληνική Λύση – Κυριάκος Βελόπουλος

Οι πρόσφατες κυβερνητικές εξαγγελίες περί «μείωσης της προσωπικής διαφοράς κατά 50%» και «οριστικής κατάργησής της το 2027», δεν συνιστούν λύση, αλλά ομολογία αποτυχίας και πολιτικού κυνισμού. Αντί για άμεσα μέτρα ανακούφισης, η Κυβέρνηση επιλέγει να μοιράσει υποσχέσεις με ημερομηνία λήξης το μακρινό 2027, αγνοώντας επιδεικτικά την σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι. Η αλήθεια πίσω από τους αριθμούς είναι αμείλικτη:

1. Υποσχέσεις για το μέλλον, φτώχεια στο παρόν Είναι πολιτικά οξύμωρο μια Κυβέρνηση που βρίσκεται στο τιμόνι της χώρας από το 2019, να υπόσχεται λύσεις για το… 2027. Επί πέντε χρόνια, διατηρείται σε ισχύ ο άδικος νόμος Κατρούγκαλου, στερώντας ζωτικό εισόδημα από τους απόμαχους της εργασίας. Οι συνταξιούχοι που παλεύουν με την ακρίβεια στα τρόφιμα και την ενέργεια, δεν έχουν την πολυτέλεια να περιμένουν μελλοντικούς σχεδιασμούς. Η επιβίωση είναι θέμα του «τώρα», όχι του 2027.

2. Η «Μείωση 50%» ως ομολογία αδικίας Η εξαγγελία για μείωση της προσωπικής διαφοράς αποτελεί έμμεση παραδοχή ότι το μέτρο είναι άδικο. Ουσιαστικά, η Κυβέρνηση παραδέχεται ότι τόσα χρόνια στερεί τις νόμιμες αυξήσεις από τους συνταξιούχους. Η μερική «επιστροφή» των παρακρατηθέντων δεν είναι παροχή, αλλά ημίμετρο που δεν λύνει το πρόβλημα του πληθωρισμού.

3. Ο «Ελέφαντας στο δωμάτιο»: Η κατάργηση των Δώρων Ενώ η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από την προσωπική διαφορά, αποσιωπάται τεχνηέντως το μείζον ζήτημα: Η 13η και 14η σύνταξη (Δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα, Επίδομα Αδείας). Οι συνταξιούχοι, παρά το γεγονός ότι πλήρωναν εισφορές μια ζωή, παραμένουν η μοναδική κοινωνική ομάδα που έχει στερηθεί τα Δώρα, τα οποία έχουν αντικατασταθεί από περιστασιακά επιδόματα («pass») με αυστηρά κριτήρια. Είναι κοινωνικά ανάλγητο να γίνεται λόγος για «οικονομική επιτυχία» της χώρας, όταν οι συνταξιούχοι αφήνονται εκτεθειμένοι στις γιορτές χωρίς τον 13ο μισθό.

4. Η διαχρονική ευθύνη Δυστυχώς, αποδεικνύεται ότι στο θέμα των συντάξεων υπάρχει μια διακομματική συνέχεια εις βάρος των πολιτών. Ο νόμος που θεσπίστηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ) εφαρμόζεται και διατηρείται ευλαβικά από τη σημερινή (ΝΔ). Το αποτέλεσμα είναι ίδιο: Παγωμένες συντάξεις και μειωμένο εισόδημα. Η Θέση της Ελληνικής Λύσης Οι συνταξιούχοι δεν είναι επαίτες για να αρκούνται σε υποσχέσεις δεκαετίας. Απαιτούν σεβασμό και απόδοση των δεδουλευμένων τους.

Η λύση είναι μία και πρέπει να δοθεί άμεσα: Πλήρης κατάργηση της Προσωπικής Διαφοράς και επαναφορά της 13ης και 14ης Σύνταξης. Οτιδήποτε λιγότερο, αποτελεί απλώς επικοινωνιακή διαχείριση της φτώχειας.