Τόττι: ”Το πραγματικό ποδόσφαιρο δεν σταματάει ποτέ”

”Υπάρχουν στιγμές που δεν σε προετοιμάζουν. Στιγμές που δεν σε προειδοποιούν. Απλώς σε κατακλύζουν.

Οδηγείς, είσαι μόνος στο αυτοκίνητο, ένα κόκκινο φανάρι σε σταματάει ακαριαία.

Και ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι το ποδόσφαιρο, το πραγματικό ποδόσφαιρο, δεν τελειώνει όταν κρεμάς τα παπούτσια σου, συνεχίζει να περπατάει δίπλα σου, σε αναγνωρίζει, σε προλαβαίνει.

Στεκόμουν εκεί, στην κίνηση όπως όλοι οι άλλοι.

Στον καθρέφτη, βλέπω ένα βλέμμα να με ψάχνει, να με κοιτάζει επίμονα, να με αναγνωρίζει. Κοιτάζω αλλού, το φανάρι γίνεται πράσινο και φεύγω. Αλλά δεν είναι αρκετό. Αυτός ο άντρας επιταχύνει, έρχεται δίπλα μου, με προσπερνά.

Με κοιτάζει και ψιθυρίζει, με μια φωνή που μοιάζει να χωράει έναν ολόκληρο κόσμο…

«Ξέρω ποιος είσαι». Σε αποχαιρετώ και προχωράω. Άλλο ένα φανάρι, άλλη μια στάση. Σταματάει δίπλα μου, αλλά αυτή τη φορά δεν χαμογελάει πια, κλαίει, αληθινά, γιγάντια δάκρυα, από αυτά που σε κάνουν να νιώθεις άβολα επειδή δεν ξέρεις πώς να τα βγάλεις πέρα. Και μετά εκρήγνυται…

«Δεν ξέρεις τι σήμαινες για μένα. Δεν μπορείς να φανταστείς. Είσαι πιο σημαντικός από οποιονδήποτε άλλον στη ζωή μου. Έχω εισιτήριο διαρκείας από τότε που σταμάτησες.

Κάθε Κυριακή πηγαίνω στο γήπεδο μόνο και μόνο για να δω αν θα κατέβεις από εκείνα τα σκαλιά. Αν δεν σε δω, θα φύγω. Πληρώνω για την ελπίδα να σε ξαναδώ, όχι για τον αγώνα».

Ούτε ένα αίτημα, ούτε μια σέλφι, ούτε μια φωτογραφία. Μόνο δάκρυα. Μόνο ευγνωμοσύνη. Μόνο μια αγάπη που δεν ζητά τίποτα σε αντάλλαγμα. Και εκεί καταλαβαίνεις κάτι ταυτόχρονα τρομερό και υπέροχο, όταν έχεις υπάρξει πραγματικά κάποιος για κάποιον, δεν σταματάς ποτέ να είσαι αυτό το άτομο. Ποτέ.”

Φραντσέσκο Τόττι

dieci10.gr