Πρώτη μέρα στο σχολείο: Ποιος αγχώνεται περισσότερο, τα πρωτάκια ή οι μαμάδες ;

Ημέρα πρεμιέρας: οι σάκες μυρίζουν ακόμα πλαστικό, τα τετράδια είναι κατάλευκα σαν να βγήκαν από διαφήμιση απορρυπαντικού, και τα μολύβια είναι τόσο ξυσμένα που μπορείς να κόψεις και… μπριζόλα με την μύτη τους. Τα «πρωτάκια» είναι έτοιμα να κάνουν το μεγάλο βήμα στον μαγικό κόσμο του σχολείου. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζουμε.

Γιατί στην πραγματικότητα, αν τα παιδιά έχουν ένα μικρό τρακ για το καινούριο περιβάλλον, οι μαμάδες τους έχουν ήδη γράψει διδακτορικό στην αγωνία. Ποιος θα κάτσει δίπλα στο παιδί; Θα βρει φίλους; Θα προφέρει σωστά το «ρ» όταν λέει «κυρία»; Και, κυρίως, θα φάει το κολατσιό ή θα το φέρει πίσω σαν να έκανε… προσφορά στην τοπική πανίδα;

Η κλασική σκηνή το πρώτο πρωινό είναι ίδια σε όλη την Ελλάδα: το παιδί ψάχνει το κουδούνι, χαζεύει τα μπαλόνια και τις τσάντες των άλλων, ενώ η μαμά —με ύφος προπονητή Champions League— ψιθυρίζει οδηγίες: «Μη μασήσεις τη γόμα», «Μη δώσεις το μολύβι σου σε κανέναν» και «Να σηκώνεις το χέρι για να πας τουαλέτα, όχι να φεύγεις μόνος σου».

Κι όταν αρχίζει ο αγιασμός, τα πρωτάκια είναι μάλλον χαρούμενα που βλέπουν τόσα παιδιά μαζεμένα, ενώ οι μαμάδες παλεύουν με λυγμούς σαν να στέλνουν το καμάρι τους σε στρατό. Και το καλύτερο; Οι ίδιες που αγωνιούν για το «αν θα τα καταφέρει το παιδί» είναι εκείνες που σε τρεις μέρες θα λένε: «Ε, μα καλά, δεν έχεις ακόμα διάβασμα;»

Η αλήθεια είναι πως η πρώτη μέρα στο σχολείο είναι μισή υπόθεση ενθουσιασμού και μισή υπόθεση… οικογενειακού δράματος. Τα πρωτάκια μπαίνουν σε έναν καινούριο κόσμο, ενώ οι μαμάδες κάνουν το πιο δύσκολο μάθημα: να αφήσουν το παιδί να μεγαλώσει, έστω κι αν αυτό σημαίνει να αντέξουν το πρώτο «Μαμά, φύγε τώρα, ντρέπομαι!».

Οπότε, αν με ρωτάτε ποιος έχει περισσότερο άγχος στην έναρξη της σχολικής χρονιάς, η απάντηση είναι απλή: τα πρωτάκια μπορεί να έχουν φτερουγίσματα στο στομάχι. Οι μαμάδες όμως έχουν ήδη… τριπλό κόμπο!