Skip to main content

«Τα μόνα άτομα που ενδιαφέρονται για εμένα είναι η γιαγιά μου, οι θείοι μου και ο πατέρας μου, γιατί ξέρουν πώς έφτασα ως εδώ» είπε

Ειρήνη Μουρτζούκου: «Αυτοί που γνωρίζουν τι έχω περάσει θα με συγχωρέσουν»

Συγκλονιστικό είναι το νέο μέρος της κατάθεσης -ομολογίας της Ειρήνης Μουρτζούκου  στους αξιωματικούς του Ανθρωποκτονιών, που βλέπει το φως της δημοσιότητας. Η 25χρονη ομολόγησε τους θανάτους 4 βρεφών, κατηγορώντας συνεχώς την μητέρα της και με δάκρυα στα μάτια, αποκάλυψε όσα μέχρι σήμερα κρατούσε καλά κρυμμένα.

Όπως έχει γίνει γνωστό, η καθ’ ομολογίαν -πλέον- κατά συρροή παιδοκτόνος, είπε πως ως παιδί δεν πήρε την αγάπη που ζητούσε και έτσι, οδηγήθηκε σε όσα φρικτά ομολόγησε πως έκανε.

«Αυτή είναι η μεγάλη μου πληγή»

«Κοντεύω να τρελαθώ και δεν ξέρω ποιον μπορώ να εμπιστευτώ. Τα μόνα άτομα που ενδιαφέρονται για εμένα είναι η γιαγιά μου, οι θείοι μου και ο πατέρας μου, γιατί ξέρουν πώς έφτασα ως εδώ», τόνισε η 25χρονη, σύμφωνα με το Open. Η ίδια συμπλήρωσε ότι: «Είμαι ακόμα παιδί. Από όταν ήμουν πολύ μικρή περνούσα τα πάνδεινα, δεν ζούσα ως παιδί. Δεν φαντάζεστε τι κουβαλάω στην ψυχή μου. Αναζητούσα πάντα την αγάπη της Πόπης, της μάνας μου. Ποτέ της δεν μου έδωσε μια αγκαλιά, αυτή είναι η μεγάλη μου πληγή».

Το πρώτο παιδί που σκότωσε η Ειρήνη Μουρτζούκου σε ηλικία μόλις 13 ετών, ήταν η μικρή της αδελφή.

«Όταν πέθανε η Ζωή-Ηλιάνα ήμουν 13 ετών. Με ρώτησε κανείς τι περνούσα εγώ τότε; Εκείνη την ημέρα θυμάμαι ότι πήγα στο δωμάτιο της και ενώ ήταν στο πάτωμα εγώ στεκόμουν από πάνω της. Δεν θυμάμαι τι έγινε, δεν κατάλαβα ότι πέθανε. Το έμαθα αργά το βράδυ όταν μου το είπαν», είπε η ίδια.

«Το μυαλό μου θόλωνε εξαιτίας όσων μου έκανε η μάνα μου – Εγώ το έκανα, το παραδέχομαι»

Η 25χρονη κοπέλα μίλησε για τους δικούς της δαίμονες, αυτούς που δεν κατάφερε ποτέ να ξεπεράσει, ομολογώντας τα πάντα, εκτός από τον θάνατο του Παναγιωτάκη.

«Η μάνα μου ενδιαφερόταν μόνο για τους γκόμενούς της. Ο παππούς μου με έσερνε από τα μαλλιά. Το ξέρετε πως όλη μέρα έτρωγα ξύλο; Έπρεπε να προσέχω και τα παιδιά μέσα σε όλο αυτό. Για να γλιτώσω το έσκαγα από το σπίτι. Δεν μπορεί σήμερα να έρχεται η μάνα μου και να μου λέει πως φταίω. Εγώ το έκανα, το παραδέχομαι, αλλά δεν ξέρω γιατί. Το μυαλό μου θόλωνε εξαιτίας όσων μου έκανε η Πόπη.

Είναι σαν το μυαλό μου να άδειαζε εκείνες τις στιγμές και να μη σκεφτόμουν τίποτα. Φαντάζομαι πως ή θα είχαμε μαλώσει ή θα σκεφτόμουν όσα μου είχε κάνει, αλλά και όσα μου έχουν λείψει από την μάνα μου. Τα πράγματα έγιναν με τον ίδιο τρόπο σε όλα τα παιδιά, εκτός από το μωρό μου το μικρό. Το έκανα χωρίς να το καταλάβω. Ξύπνησα και το είχα πλακώσει στον ύπνο μου», τόνισε.

«Σας λέω αλήθεια τα λατρεύω τα μωρά – Τώρα νιώθω λύτρωση»

Η 25χρονη επαναλάμβανε συνεχώς στους αστυνομικούς πως αγαπούσε τα παιδιά. Όπως συγκεκριμένα επεσήμανε: «Όλη μου τη ζωή πρόσεχα παιδιά. Τα μεγάλωνα. Και τα αδέλφια μου και τα δικά μου παιδιά και των φίλων μου. Σας λέω αλήθεια τα λατρεύω τα μωρά, γιατί εγώ ως παιδί είχα δύσκολα χρόνια. Σε κανένα παιδί δεν αξίζει να μεγαλώσει με αυτόν τον τρόπο. Το όνειρό μου ήταν μια ωραία οικογένεια, ένα όνειρο που ποτέ δεν έγινε πραγματικότητα. Αυτό με έφτασε εδώ που είμαι σήμερα. Έφτασα να κάνω κακό στα ίδια μου τα παιδιά, στην αδελφή μου και σε ένα άλλο μωρό. Όλα ήταν αθώα».

Η λύτρωσή της ήρθε χρόνια μετά, μόνο όταν εκείνη ομολόγησε τις πράξεις της. «Τώρα που σας τα λέω αυτά, νιώθω λύτρωση. Θέλω να πω την αλήθεια και αφού τα λέω όλα να ξέρετε τον Παναγιωτάκη δεν τον πείραξα ποτέ. Δεν είναι δυνατόν εγώ να έφτασα σε τέτοιο σημείο. Να θόλωσε το μυαλό μου τόσο πολύ και να μην το θυμάμαι εάν το είχα κάνει. Πάω και κάνω και εξομολόγηση, αλλά εκεί δεν μπόρεσα να πω τις πράξεις μου. Το ξέρω ότι ο Θεός με έχει συγχωρέσει, γιατί ξέρει όσα περνούσα τόσα χρόνια στην παιδική μου ηλικία».

«Έπιασα το παιδί και το σκότωσα»

Η Ειρήνη ομολόγησε ακόμη το τι πραγματικά συνέβη με την Μαρία Φρειδερίκη, όταν μπροστά σε ακόμα ένα άτομο στέρησε το οξυγόνο της ίδιας της της κόρης.

«Εκείνη την ημέρα που έφυγε το παιδί ήμασταν στο νοσοκομείο. Ήταν και άλλοι μέσα στον θάλαμο. Εγώ είχα θολώσει πάλι. Τσακωνόμουν με τη μάνα μου στο τηλέφωνο εκείνη την ημέρα. Μου ζητούσε δανεικά. Πού να έβρισκα πάλι χρήματα; Τσακωθήκαμε τόσο πολύ που θόλωσα και δεν υπολόγισα τίποτα. Η πρώτη μου κίνηση ήταν να ξεσπάσω πάνω στο παιδί. Δεν υπολόγισα ούτε ότι ήταν η αποκλειστική νοσοκόμα μέσα στο δωμάτιο του νοσοκομείου, τίποτα. Έπιασα το παιδί και το σκότωσα. Δεν θυμάμαι πώς. Ήμουν τόσο νευριασμένη και θολωμένη», ισχυρίστηκε.

Παράλληλα, όπως ακόμη η ίδια υποστήριξε, δεν θυμάται πώς αφαιρούσε τις ζωές των παιδιών. «Δεν θυμάμαι με ποιον τρόπο το έκανα σε κανένα από τα παιδιά. Δεν θυμάμαι πώς σταματούσα την αναπνοή τους. Κάθε φορά προσπαθούσα να τους κάνω ΚΑΡΠΑ, να τα βοηθήσω να αναπνεύσουν. Τα αγαπούσα τα παιδιά, δεν ήθελα να τους κάνω κακό. Αλήθεια σας το λέω. Οι άνθρωποι που είχα δίπλα μου έβλεπαν ότι τα αγαπάω τα παιδιά».

Τα λόγια της ήταν μπερδεμένα και θολά, όμως κατά την ομολογία της δεν σταματούσε να επαναλαμβάνει πώς το μυαλό της θόλωνε και ξεσπούσε στα παιδιά. «Δεν ξέρω τι έπαθα και έκανα κακό στο μωρό της Κατερίνας. Το παιδί αυτό περνούσε πολλά από τον Βλαδίμηρο. Δεν θυμάμαι τι συνέβη. Είναι σαν το μυαλό μου να μην θέλει να θυμηθεί τι έγινε. Είναι σαν να σβήνουν όλα. Αυτό που θυμάμαι σίγουρα είναι πως όταν έκανα ότι έκανα, έπιανα τον εαυτό μου να προσπαθεί να αντιληφθεί τι είχα κάνει, γιατί το είχα κάνει και πώς μπορούσα να σώσω τα παιδιά».

Φώναζε πως δεν είναι κακός άνθρωπος

Στον επίλογο της πολύωρης ομολογίας της, κοιτώντας τους αστυνομικούς κατάματα και ενώ δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια της φώναζε πως δεν είναι κακός άνθρωπος.

«Μπορεί στα μάτια των άλλων να είμαι ο χειρότερος άνθρωπος του κόσμου. Εγώ σας ξαναλέω πως η μάνα μου, αυτή η γυναίκα που με γέννησε δεν νοιάστηκε ποτέ για εμένα. Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω και να άλλαζα τα πάντα. Να μην είχα φτάσει ποτέ σε αυτό το σημείο. Αυτά που έκανα δεν τα έκανα επειδή είμαι κακός άνθρωπος. Αυτοί που γνωρίζουν αλήθεια και ξέρουν τι έχω περάσει θα με συγχωρέσουν», ολοκλήρωσε η ίδια.