Η ημέρα που ο Ντιέγκο… έγινε Μαραντόνα

Η 29η Ιουνίου είναι χαραγμένη στην μνήμη κάθε ποδοσφαιρόφιλου για τον απλό λόγο ότι ανέβηκε στον θρόνο του παγκοσμίου κυπέλλου η Αργεντινή του Ντιέγκο Μαραντόνα.

Μπορεί ο Ντιέγκο να μην σκόραρε σε εκείνο το ιστορικό παιχνίδι,  ωστόσο έβγαλε την μαγική ασίστ στο τρίτο γκολ της “Αλμπισελέστε” και σφράγισε την πορεία της,  μέχρι τον τελικό , με το “χέρι του Θεού” και το “γκολ του αιώνα” κόντρα στην Αγγλία.

Ο 26χρονος Μαραντόνα ανέβασε σχεδόν μόνος του στην κορυφή του κόσμου μια εθνική ομάδα που οι δημοσιογράφοι την είχαν αποχαιρετήσει , με την υπόσχεση ότι θα τους υποδεχτούν στην χώρα,  με τεράστιες ντομάτες ! Εν τέλει άκουγαν τον Ντιέγκο να τους βρίζει με συνθήματα,  χωρίς να μπορούν να του πουν τίποτα.

Ο Μαραντόνα ήταν βαθιά συναισθηματικός άνθρωπος και αυτό φαίνεται από την σχέση που είχε με τον προπονητή του σε εκείνο το τουρνουά τον Μπιλάρδο, σχέση πατέρα με γιο τόσο δυνατή που οι συγγενείς του Μπιλάρδο δεν του είπαν ποτέ για τον Θάνατο του Ντιέγκο ώστε να μην επιβαρύνουν περισσότερο την υγεία του (πάσχει απ’ το σύνδρομο Hakim-Adams).

Η συνέχεια γνωστή :  Έγραψε ιστορία στα γήπεδα με την φανέλα της Νάπολι και εκτός γήπεδου , με τις ερωτικές περιπέτειες του και τα ναρκωτικά . Πάντα όμως ήταν μια αυθεντική προσωπικότητα , που βοηθούσε ανθρώπους που είχαν ανάγκη, λέγοντας χαρακτηριστικά “ότι κι αν έκανα εγώ,  η μπάλα δεν λερώνεται”, έτσι λοιπόν κι εμείς θυμόμαστε στον μεγάλο παθιασμένο “Θεό” της μπάλας!!!

Gracias Diego!!!

Άρθρο : Βαγγέλης Παλληκαράς- Αθλητικός Συντάκτης