Δήλωση του Γεωργίου Κομνηνού, Τομεάρχη Πολιτισμού της Ελληνικής Λύσης, για την 29η Μαΐου 1453
Ημέρα ιστορικής μνήμης για το Βυζάντιο και τον Ελληνισμό η 29η Μαΐου 1453…
Την Τρίτη, 29 Μαΐου 1453 πραγματοποιήθηκε η Άλωση της Κωνσταντινούπολης, από τον σουλτάνο Μωάμεθ Β’. Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης υπήρξε ένα από τα πλέον καθοριστικά γεγονότα της παγκόσμιας ιστορίας που παραμένει αναλλοίωτο στη συλλογική μνήμη ως σύμβολο πίστης, ταυτότητας και πολιτισμικής ανθεκτικότητας.
Παραθέτουμε τη δήλωση του κ. Γεώργιου Κομνηνού , Τομεάρχη Πολιτισμού της Ελληνικής Λύσης :
«Συμπατριώτες, Ελληνίδες και Έλληνες,
Σήμερα, 29η Μαΐου, η καρδιά του Ελληνισμού σφίγγεται. Σήμερα, η μνήμη μας γυρίζει πίσω, στην αποφράδα ημέρα του 1453, όταν η Βασιλεύουσα, η Κωνσταντινούπολη, ο φάρος της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού για πάνω από χίλια χρόνια, έπεφτε στα χέρια του κατακτητή. Η Άλωση της Πόλης δεν ήταν απλώς μια στρατιωτική ήττα. Ήταν ένα πλήγμα βαθύ, μια πληγή που παραμένει ανοιχτή στην ψυχή του Γένους μας.
Ο τελευταίος Αυτοκράτορας, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, μαζί με τους λιγοστούς ηρωικούς υπερασπιστές, έδωσαν τον υπέρ πάντων αγώνα, πέφτοντας «υπέρ Πίστεως και Πατρίδος». Η θυσία τους, φωτεινό παράδειγμα αυτοθυσίας και υπέρτατης αγάπης για την πατρίδα, αποτελεί ιερή παρακαταθήκη για όλους εμάς. Μας διδάσκει ότι ο Ελληνισμός, ακόμα και στις πιο σκοτεινές στιγμές, δεν λυγίζει, δεν παραδίδεται.
Ως Έλληνας, που φέρει το ιστορικό όνομα των Κομνηνών, μιας δυναστείας που συνέδεσε το όνομά της με την ακμή και τους αγώνες του Βυζαντίου, αισθάνομαι το βάρος αυτής της κληρονομιάς ακόμα πιο έντονα. Αλλά και ως Τομεάρχης Πολιτισμού της Ελληνικής Λύσης, θεωρώ υπέρτατο χρέος μας να διατηρήσουμε άσβεστη τη μνήμη. Να μεταλαμπαδεύσουμε στις νεότερες γενιές την αλήθεια της ιστορίας μας, την ανδρεία των προγόνων μας, την ακατάλυτη δύναμη της Ορθόδοξης Πίστης μας και την αδιάσπαστη συνέχειά μας ως Έθνος.
Η Πόλη μπορεί να έπεσε, αλλά το πνεύμα της, οι αξίες που εκπροσωπούσε, η Ορθοδοξία και ο Ελληνισμός, ζουν και θα ζουν αιώνια στις καρδιές μας. Η θύμηση της Αλώσεως δεν είναι μόνο πένθος. Είναι και κάλεσμα. Κάλεσμα για εθνική ομοψυχία, για διατήρηση της ταυτότητάς μας, για πίστη στις αιώνιες αξίες του Ελληνισμού. Για να μην ξεχάσουμε ποτέ ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε και πού οφείλουμε να πορευτούμε.
Δεν ξεχνάμε. Τιμούμε. Συνεχίζουμε τον αγώνα για έναν Ελληνισμό δυνατό, περήφανο, θεματοφύλακα της ιστορίας και των παραδόσεών του.
Η Πόλις εάλω, αλλά η ψυχή του Γένους παραμένει αδούλωτη !
Αιωνία η Μνήμη των ηρωικών υπερασπιστών της Κωνσταντινούπολης…
