Skip to main content

Ωνάσεια Σχολεία: Ανάπτυξη ή Ξεριζωμός; Η αλήθεια από έναν γονιό που γνωρίζει το «πεζοδρόμιο» της εκπαίδευσης

Του Γεώργιου Κομνηνού

  • Τομεάρχη Πολιτισμού και Πολιτευτή Α’ Θεσσαλονίκης με την Ελληνική Λύση – Κυριάκος Βελόπουλος
  • Πρώην Μέλους της Ομοσπονδίας Γονέων & Κηδεμόνων Κεντρικής Μακεδονίας
  • Πρώην Αντιπροέδρου & Μέλους της Ένωσης Γονέων Δήμου Κορδελιού – Ευόσμου
  • Πρώην Προέδρου Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων 3ου ΓΕΛ Ευόσμου

”Η δημόσια τοποθέτηση του Δημάρχου Κορδελιού-Ευόσμου στην Ειδική Συνεδρίαση Λογοδοσίας για τα Ωνάσεια Δημόσια Σχολεία, δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη. Όχι μόνο από τη θέση του πολιτικού που κατέχω σήμερα, αλλά κυρίως από τη θέση του ενεργού γονέα που έχω υπηρετήσει επί χρόνια.

Μιλώ με την εμπειρία του ανθρώπου που έχει υπάρξει μέλος της Ομοσπονδίας Γονέων Κεντρικής Μακεδονίας, Αντιπρόεδρος της Ένωσης Γονέων του Δήμου μας, αλλά και Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων του 3ου ΓΕΛ Ευόσμου.

Γνωρίζω πολύ καλά πώς είναι να βρίσκεσαι στην πρώτη γραμμή. Στο 3ο ΓΕΛ, δεν πάλεψα μόνος. Μαζί με τα υπόλοιπα άξια μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, δώσαμε μάχες διαχειριζόμενοι δύσκολες καταστάσεις. Βρεθήκαμε πολλές φορές αντιμέτωποι με συμπεριφορές που προσπαθούσαν να μας χρεώσουν αδράνεια, ενώ εμείς παλεύαμε για τα αυτονόητα.

Και το θυμάμαι έντονα: Πόσες φορές βρέθηκα στο στόχαστρο και κατηγορήθηκα άδικα ότι δήθεν “εκμεταλλευόμουν” την αγωνία των γονέων για να φανώ πολιτικά. Η στάση μου όμως ήταν πάντα η ίδια και η συνείδησή μου καθαρή: Ποτέ δεν έπαιξα παιχνίδια στην πλάτη των παιδιών. Η σημερινή μου πορεία αποδεικνύει ότι οι ανησυχίες μου ήταν διαχρονικές και ειλικρινείς. Η πολιτική μου διαδρομή είναι ξεκάθαρη, αλλά η ταυτότητά μου ως γονιός είναι αδιαπραγμάτευτη.

Σήμερα, λοιπόν, απαντώ ευθέως στους αρμοδίους:

1. Η Κυβίστηση από το «Δεν ξέρω» στο «Τα θέλω όλα»

Είναι προκλητικό να δηλώνει ο Δήμαρχος πως «ήταν θετικός από την αρχή», όταν αρχικά δήλωνε άγνοια. Η δέσμευσή του «Πρώτα νέα σχολεία, μετά τα Ωνάσεια» – την οποία είχαμε χαιρετίσει όλοι – πήγε περίπατο. Τώρα λέει «θα γίνουν πάση θυσία». Αυτό δεν είναι πολιτική, είναι εμπαιγμός.

2. Η Υποκρισία και η «βολική άγνοια» του κ. Κόπτση

Μιλούν για αναβάθμιση, αλλά εθελοτυφλούν μπροστά στην πραγματικότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η επίσκεψη του Περιφερειακού Συμβούλου, κ. Κόπτση, στο σχολείο μας, το 3ο ΓΕΛ.

Είναι δυνατόν ένας άνθρωπος που διετέλεσε Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας να δηλώνει «άγνοια» για την ύπαρξη των 5 υπόγειων αιθουσών; Αν ως Γενικός Γραμματέας δεν το γνώριζε, ήταν ανεπαρκής. Αν το γνώριζε και τώρα προσποιείται, είναι υποκριτής. Πώς σχεδιάζετε το μέλλον της παιδείας όταν αγνοείτε ότι τα παιδιά μας κάνουν μάθημα στα λαγούμια;

3. Το «Κόσμημα» χτίζεται, δεν γκρεμίζει

Η θέση όλων των Συλλόγων Γονέων είναι ξεκάθαρη και ενιαία: Λέμε «ΝΑΙ» στα Ωνάσεια, αλλά σε ΝΕΕΣ δομές.

Αν θέλουν να φτιάξουν ένα «σχολείο-κόσμημα», αυτό πρέπει να γίνει κόσμημα από την αρχή, με νέα θεμέλια. Δεν φτιάχνεις κόσμημα κλείνοντας ένα υφιστάμενο σχολείο (όπως το 3ο ΓΕΛ και το 6ο Γυμνάσιο), δημιουργώντας αλυσιδωτά προβλήματα στα υπόλοιπα σχολεία της περιοχής.

Ειδικά για το 6ο Γυμνάσιο, ξεχνούν ότι είναι το μοναδικό σχολείο της περιοχής με ολοκληρωμένο Τμήμα Ένταξης. Τι θα απογίνουν αυτά τα παιδιά που έχουν ανάγκη ειδικής στήριξης; Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη για τον ψυχισμό τους;

4. Τα παιδιά δεν είναι αριθμοί σε Excel

Ως άνθρωπος που πάλεψα μαζί με άλλους γονείς για την αξιοπρέπεια των μαθητών, αρνούμαι να δεχτώ ότι η «προσφορά» στον Δήμο περνάει μέσα από τη στοίβαξη παιδιών σε kibo και υπόγειες αίθουσες 15 τ.μ. Σε ερείπια και «προσωρινές λύσεις» δεν χτίζεται παιδεία.

Το Δια Ταύτα:

Τα Ωνάσεια είναι ευκαιρία ΜΟΝΟ αν συνοδεύονται από νέες υποδομές (όπως το 7ο Γυμνάσιο και 4ο Λύκειο άνωθεν του περιφερειακού). Αν έρχονται για να κλείσουν τα σχολεία της γειτονιάς μας, τότε δεν είναι ευκαιρία, είναι καταστροφή.

Και κάτι τελευταίο σε όσους σπεύσουν πάλι να μιλήσουν για «πολιτική εκμετάλλευση»:

Είμαι εδώ, δίπλα στους γονείς, αλλά και δίπλα στους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς που αγωνιούν.

Γιατί σε αυτά τα θρανία σήμερα κάθονται τα παιδιά μας, αλλά αύριο θα κάθονται τα εγγόνια μας.

Και το μέλλον των παιδιών και των εγγονιών μας δεν το παζαρεύουμε΄΄.